prof. dr hab. Ludwik Turko

Nobel 2013 w fizyce – higgson, Higgs i inni

Powstały w latach 70-tych jednolity model słabych i elektromagnetycznych oddziaływań, uzupełniony chromodynamiką kwantową, stał się tak dobrze sprawdzonym narzędziem badawczym, że jest obecnie określany jako Model Standardowy. Dla jego konsystencji teoretycznej koniecznym było wprowadzenie dodatkowej cząstki skalarnej, która była niezbędna dla nabycia mas przez bezmasowe składniki Modelu Standardowego. Ta hipotetyczna cząstka, zwana higgsonem, była niezwykle elegancką i pomysłową konstrukcją teoretyczną, wprowadzoną w owym czasie niezależnie przez kilku fizyków teoretyków. W tym roku cząstka ta została wreszcie odkryta w CERNie w dwóch niezależnych eksperymentach prowadzonych w akceleratorze LHC. Francois Englert i Peter Higgs, którzy byli podówczas autorami dwóch pierwszych prac postulujących istnienie takiej cząstki wraz z mechanizmem generacji mas, zostali laureatami tegorocznej nagrody Nobla z fizyki. Przedmiotem seminarium będzie zarówno omówienie konstrukcji teoretycznej prowadzącej do bozonu Higgsa, jak i specyfiki eksperymentów, gdzie ów bozon został wreszcie zarejestrowany.